همسر شناسی پیش از ازدواج

همسر شناسی پیش از ازدواج

همسر شناسی پیش از ازدواج یکی از مسائل مهمی است که افراد در شرف ازدواج با آن بیشتر از دیگران درگیر هستند. اینکه یک شناخت صحیح برای پیش از ازدواج دقیقا چیست و اهمیت آن در کجاست باید برای افراد روشن شود. افراد از راه های مختلفی مبادرت به شناخت پیش از ازدواج می کنند و در مورد زمان مناسب آن، باهم به توافق می رسند. برخی مسائل دارای اهمیت حیاتی هستند که در دوره پیش از ازدواج باید مورد کاوش قرار گیرند. در این مقاله درباره راه ها، زمان و موارد مورد اهمیت برای شناخت شریک آینده زندگی صحبت می کنیم. همچنین می توانید با ذریافت مشاوره پیش از ازدواج با اطمینان بیشتری تصمیم گیری کنید.

همسر شناسی پیش از ازدواج

شناخت پیش از ازدواج به تلاش برای شناختن ویژگی ها، خصوصیات و علائق طرفین ازدواج گفته می شود. در واقع دوره قبل از ازدواج کوشش مشترکی است برای پیدا کردن یک پایه مشترک برای زندگی زناشویی و اطمینان یافتن از فرد مقابل در جهت ایجاد یک رابطه زناشویی و عاطفی مناسب.

اهمیت همسر شناسی پیش از ازدواج

ازدواج از مهم ترین تصمیم هایی است که هر فردی در زندگی خود می گیرد. چرا که تغییر رخ داده در زندگی، عواقب بزرگی دارد و به سادگی قابل جبران نخواهد بود. یعنی زندگی فرد از همه جنبه ها تغییر می کند و این تغییرات قابل برگشت به حالت اول نیست. بنابراین گذراندن یک دوره همسر شناسی ضروری به نظر می رسد. چنین شناختی از یک ازدواج نامناسب پیشگیری می کند و متضمن یک ازدواج موافق خواهد بود. نقش خانواده، اختلافات فرهنگی، اختلافات طبقاتی از جمله مواردی است که در مرحله قبل از ازدواج از اهمیت بالایی برخوردار است.

راه همسر شناسی پیش از ازدواج

راه همسر شناسی پیش از ازدواج از طرق مختلفی صورت می گیرد. بسته به نوع ازدواج، افراد مسیر های متفاوتی را طی می کنند.

در ازدواج های سنتی طرفین به صحبت کردن در منزل در مورد برخی مسائل کلیدی کفایت کرده و اگر خانواده های معیارهای هم را بپذیرند، وصلت انجام می شود.
در مقابل خانواده های سنتی، بسیاری از افراد بعداز طی کردن یک دوره دوستی، تصمیم به ازدواج می گیرند. در این حالت آن ها یک شناخت نسبتا عمیق از هم دارند و شاید در جلسات خواستگاری، صحبت های مهمی نداشته باشند.
برخی از خانواده ها هم در بین این دو حالت قرار می گیرند و زمانی را برای شناخت در نظر می گیرند. در این زمان افراد با هم قرار ملاقات های خارج از منزل گذاشته و در مورد مسائل مهم توافق می کنند.

پیش نیازهای همسر شناسی پیش از ازدواج

هر فردی که قصد ازدواج دارد، باید دارای ویژگی های خاصی باشد. این ویژگی ها امر شناخت را تسهیل می کند.

اولین ویژگی صداقت می باشد. در صورت عدم حضور صداقت، هیچ کدام از مراحل بعدی به خوبی پیش نخواهد رفت.
مهم ترین ویژگی فردی که خود را برای ازدواج آماده می کند، خودآگاهی است. فردی که خود را به خوبی نشناسد، از نیاز های خود آگاه نباشد، ملاک های روشن و دقیقی برای ازدواج نداشته باشد، نمی تواند فرایند ازدواج را به خوبی طی کند.
مسئولیت پذیری و تعهد از ویژگی های دیگری است که فرد جویای ازدواج به آن نیاز دارد.
مهارت ارتباط اجتماعی، مهارت حل مسئله و مهارت مدیریت هیجانات فرایند شناخت را تسهیل می کنند.

مدت زمان همسر شناسی پیش از ازدواج

مدت زمان مورد نیاز برای رسیدن به یک شناخت کامل از فرد مقابل به عوامل بسیار زیادی بستگی دارد. محدودیت های فرهنگی و آداب و رسوم خانوادگی شدیدا آن را تحت تاثیر می گذارند. به طور کلی می توان گفت یک بازه حدودا ۶ ماهه مناسب است. ولی نوع ارتباط در این ۶ ماه از نوع ارتباط هر روزه باید باشد. این بازه باید آن قدری باشد که فرد در شرایط مختلف بتواند فرد مقابلش را ببیند و بسنجد. در طی این بازه اگر رابطه آنقدر عمیق نشود که طرفین درگیر هیچ تعارض و اختلافی نشوند، ممکن است شناخت کاملی از هم به دست نیاورند.

موارد دارای اهمیت برای همسر شناسی پیش از ازدواج

مسائل زیادی هستند که قبل از ازدواج باید مطرح شوند و در مورد آن ها تصمیم گیری شود. ممکن است طرفین علیرغم دوستی طولانی مدت، به این مسائل توجه نکرده یا از کنارشان ساده گذشته باشند. هرگونه عدم توافق در مورد این مسائل که به آن خواهیم پرداخت ممکن است در آینده خود را در قالب اختلاف های زناشویی نشان دهد و ازدواج را با شکست مواجه سازد. پس پیشنهاد می شود به این مسائل بپردازید :

بررسی و شناخت سرگرمی ها، تفریحات و علائق؛ هم فرد هم خانواده در این مورد حائز اهمیت هستند. سرگرمی های مشترک با خانواده را بررسی کنید. تعارضات سلیقه ای فرد با خانواده و چگونگی حل آن را مورد سوال قرار دهید.
کاوش کردن باورها و ارزش های دینی
سوال کردن در مورد باور ها و ارزش های اخلاقی فرد و خانواده وی
یکی از مهم ترین مواردی است که نباید از آن غافل شد. مرزهای دوستی، تعریف دوستی، موارد قطع رابطه عاطفی با یک دوست شامل چه چیزهایی می شود؟ نظر فرد در مورد رابطه با جنس مخالف و حدود آن را مورد کاوش قرار دهید.
در مورد اهداف فرد، نظراتش در مورد رشد و پیشرفت های آینده و برنامه های احتمالی وی برای رسیدن به آن ها، بپرسید. بررسی کنید برای او رشد کردن در چه حیطه هایی حائز اهمیت است.
صحبت کردن در مورد خویشاوندان، میزان صمیمیت شما با خویشاوندانتان، نوع و میزان ارتباطات فامیلی و انتظارات آینده تان در مورد آن را فراموش نکنید.
مهم ترین مسئله ای که باید مورد بررسی قرار دهید، نظر فرد مقابلتان در مورد رابطه صمیمانه با همسر می باشد. سبک عشق ورزی او چیست؟ زبان عشقش کدام است؟ چه چیزهایی را صمیمیت تلقی می کند؟
در مورد خانواده اصلی خود صحبت کنید. آن هارا معرفی کنید، جایگاه هر کدام را بیان کنید، شیوه های حل مسئله در خانواده تان و میزان استقلال و نزدیکی افراد خانواده به یکدیگر را برای فرد مقابل روشن کنید. درباره نقش خانواده در ازدواج نیز می توانید مطالعه داشته باشید.
انتظارات و توقعاتتان از نوع رابطه تان با خانواده همسرتان را مشخص کنید. چه مرزهایی برایتان اهمیت دارد؟ اگر اختلافی پیش آمد بهترین شیوه حل آن چیست؟ مسائل و تعارضات با آن ها را چگونه باید با همسرتان در میان بگذارید؟
شیوه های حل اختلافات فرد مقابل را مورد بررسی قرار دهید. مثلا از او بپرسید در مواقعی که مشکلی داشته چگونه آن را حل کرده یا چقدر به کمک گرفتن از دیگران قائل است؟
مواضعتان در مورد مسائل مالی در خانواده را کاملا واضح بیان کنید. اهمیت پول و درآمد، برنامه ریزی برای جشن عروسی و مسکن آینده، سهم زن در تصمیم گیری در مورد مسائل مالی، اشتغال زن و … همگی مسائلی هستند که نیاز به توافق طرفین دارند.
به طور کلی خواسته ها و توقعاتتان را بیان کنید. چه چیز هایی از همسرتان می خواهید؟
وظائف زن و مرد در زندگی مشترک از جمله مسائلی است که اگر روشن شود، فرایند زندگی مشترک را تسهیل می کند. بسیاری از اختلافات از عدم توافق بر همین مسئله نشات می گیرد.
در مورد فرزندآوری گفتگو کنید. تعداد ایده آل آن ها یا زمانی که برای این کار مناسب می دانید را بگویید.
موضوعات جنسی یکی از پایه های اساسی هر زندگی مشترکی می باشد. مواضع خودتان را مشخص کنید. انتظارات و علایقتان را بیان کنید. باورهای اساسی فرد در مورد رابطه جنسی را جویا شوید و از محدودیت ها و پرهیزهایش بپرسید.

بدیهی است که تمام عناوین بالا باید به صورت دو طرفه بیان شوند. یعنی گفتگوی متقابل برای آن ها نیاز است. در مورد هر کدام از آن ها هر دو طرف باید نظر بدهند و نظر فرد مقابل را جویا شوند. در غیر این صورت شناخت کامل حاصل نمی شود.